Na Karawanę zawitał dzisiaj wyjątkowy gość. To znany dziennikarz i współtwórca popularnych tytułów  prasowych (m.in. CD Action i Kawaii), twórca Mangazynu, człowiek zafascynowany Japonią, anime i klimatem tamtych stron… dla jednych znany jako Paweł Musiałkowski, a dla innych jako Mr Jedi.

W rozmowie ze mną Mr Jedi opowiada m.in. o przemianach w rynku prasowym poświęconym grom,  o przeszłości  i o sposobie odnalezienia się w „nowym”. Gorąco zachęcam do lektury.

K: Witaj Mr Jedi!

Mr Jedi: Witam serdecznie. Jest mi bardzo miło gościć na Twojej stronie.

K: Jesteś aktualnie daleko od czasopism o grach, ale Twój wkład w ich rozwój wydaje się bardzo wysoki i odczuwalny. Toteż już na wstępie naszej rozmowy zapytam czy nie niepokoi Cię fakt, że ramka z dostępnymi tytułami na rynku niebezpiecznie maleje? Co się dzieje z polskim rynkiem czasopism o grach?

Mr Jedi: Cóż mogę powiedzieć o rynku czasopism o grach, chyba tylko to, że – jak każdy rynek – ten również ulega zmianom. Jedni się przystosowują, inni nie.

„CD Action” miał to szczęście, że wydający i redagujący go ludzie zawsze szybko reagowali na zmiany na rynku i to jest siła tego magazynu. Niestety, wielu innym się nie udało – a mówię to ze szczerym żalem w sercu, gdyż poniekąd wychowałem się na „starym dobrym”: „Top Secret”, „Secret Service”, „Świecie Gier Komputerowych” i innych.

Lata 90-te były pod tym względem „magiczne” i ten czas już nie wróci – zmienili się ludzie, zmieniły się oczekiwania, zmienił się świat. Ale byłoby głupotą twierdzić, iż zmiany te są złe – one są nieodłączną częścią życia. Nie ma sensu narzekać, że papierowe magazyny znikają, a raczej szukać nowych alternatyw na ich wydawanie. Z pewnością czas takie alternatywy nam podsunie i myślę, że „wyjście internetu na ulicę” (co już się dzieje za sprawą telefonów komórkowych) w postaci np. wszelkiego rodzaju „papieru elektronicznego” i tym podobnym wynalazkom, spowoduje powrót tego typu przedsięwzięć w zupełnie nowej formie. A zatem, nie patrzę na obecną sytuację jak na umieranie rynku czasopism o grach, a raczej jak na nieustający proces przemian – koniecznych dla dalszego rozwoju.

K: Jak porównałbyś rynek pism o grach w Polsce z ostatniej dekady XX-ego wieku z tym dzisiejszym z 2009 roku?

Mr Jedi: Tego się nie da porównać – to są dwa różne światy. Owszem – tradycyjna forma czasopism o grach komputerowych przeżywa zapaść, ale to nie prowadzi do śmierci samej idei, a raczej do jej przemiany. W latach 90 tego typu magazyny były nie tylko jedynym źródłem informacji dla fanów gier (mało kto miał wtedy dostęp do internetu), ale i ważnym polem wymiany poglądów młodego pokolenia i oknem na świat. Dzisiaj czasopisma o grach straciły tę pozycję na rzecz internetu.

K: W latach 90-tych straszono, że upowszechniony internet odeśle kilka tytułów na zieloną trawkę. Bez wątpienia groźby te uzyskały uzasadnienie, bo sporo fajnych tytułów zakończyło działalność. Czy według Ciebie, może dojść do takiej sytuacji, że przy następnej dekadzie polscy gracze będą mogli poczytać o grach tylko w internecie?

Mr Jedi: Nie tyle w internecie, co – w innej formie. A internet na pewno będzie ważnym, jeśli nie najważniejszym, elementem mechanizmu przekazywania informacji w najbliższej przyszłości. To musiało nastąpić i trzeba się z tym pogodzić i znaleźć pozytywy tej sytuacji, bo jest ich wiele. Wszystko rozbija się o sposób myślenia – zamiast problemu, ujrzyjmy nowe możliwości.

K: Czy masz jakieś marzenia lub oczekiwania związane z polskimi czasopismami o grach? Może życzyłbyś sobie reaktywacji jakiegoś tytułu?

Mr Jedi: Jeśli mówisz o reaktywacji w klasycznej, papierowej postaci, to – raczej nie. W obecnej chwili na polskim rynku byłaby to inwestycja bardzo niepewna i wymagająca dużego ryzyka i wielkich nakładów finansowych. Oczekiwałbym raczej od polskich wydawców, iż zrozumieją dokąd zmierza ten rynek i zaczną inwestować w nowe środki przekazu.

Pytasz o reaktywację tytułu – fajnie jest pomarzyć, ale taka operacja jest bez sensu, gdyż klimat czasopism komputerowych z lat 90 tworzyli ludzie i warunki w jakich te magazyny powstawały. Nic mi po reaktywacji tytułu – tu trzebaby zreaktywować klimat i pewien sposób myślenia, a to wg „starego schematu” jest raczej niemożliwe. Uważam, że raczej należy szukać nowego klucza do otaczającej nas rzeczywiostości, aby stworzyć nowy magazyn na miarę czasów i oczekiwań.

K: Na koniec chciałbym zejść z tematu czasopism i zapytać się Ciebie drogi MrJedi, o to jakie gry z lat 90-tych najmilej wspominasz? Czy wracasz do nich jeszcze?

Mr Jedi: Nie. Zupełnie zerwałem z grami. Ten okres dla mnie już minął, nie wiem czy bezpowrotnie, ale na pewno w takiej formie już nie wróci.

A jakie gry z tamtego okresu najmilej wspominam? Hmm, chyba to co wielu z nas: Doom, Quake, WarCraft – może dlatego, iż oddawaliśmy się w redakcji CDA szaleństwu tych gier grupowo i to była naprawdę niesamowita frajda. Tak naprawdę praca w magazynie o grach stała się dla mnie platformą do wskoczenia w świat mojej prawdziwej pasji – Japonii. Jeśli chcecie zobaczyć, czym dzisiaj zajmuje się MrJedi, zapraszam na mojego bloga: kawaii-mrjedi.blogspot.com.

Dla wszystkich pasjonatów pióra Mra Jedi oraz osób podobnie miłujących Kraj Kwitnącej Wiśni, powyższy link wydaje się obowiązkowy. A ja tym samym dziękuję mojemu rozmówcy za poświęcony czas.

A teraz trochę o nim samym:

Nazywam się Paweł Musiałowski, choć większość ludzi w Polsce zna mnie pod moim dziennikarskim pseudonimem: „MrJedi”. Od połowy lat 90. zajmuję się zawodowo japońską popkulturą i wszystkim, co jest z tym związane. Moja przygoda z dziennikarstwem rozpoczęła się w roku 1996, kiedy to wziąłem udział w tworzeniu magazynu „CD Action” i brałem udział w jego współtworzeniu przez wiele następnych lat; dokładnie rok później, w czerwcu 1997 roku, stworzyłem pierwszy polski magazyn poświęcony japońskiemu komiksowi i animacji: „Kawaii” (wydawnictwa: Silver Shark, Future Network, Bauer), którego redaktorem naczelnym miałem przyjemność być aż do roku 2003, kiedy to stworzyłem drugi magazyn poświęcony tej samej tematyce: „MANGAzyn„. W latach 2004-2009 byłem szefem stworzonego przez siebie działu japońskiej kinematografii w firmie dystrybucyjnej Vision Film i zajmowałem się głównie pozyskiwaniem licencji filmowych i opracowywaniem polskich wersji najróżniejszych tytułów japońskiej kinematografii, w tym głównie japońskiej animacji. W chwili obecnej prowadzę firmę, która zajmuje się m.in. pośrednictwem w kontaktach z kontrahentami japońskimi oraz szeroko pojętą działalnością usługową związaną z Japonią: szkoleniami, organizacją wyjazdów, tłumaczeniami, doradztwem, itp. Jednocześnie bez przerwy działam na polu dziennikarskim, propagując tematykę japońskiej popkultury w polskich mediach: magazynach, gazetach, internecie, radiu i telewizji. Moje życie prywatne i zawodowe nierozerwalnie związane jest z Krajem Kwitnącej Wiśni – moją pasją, której poświęcam się (prawie) bez reszty.