Jak wiedzą chyba wszyscy, Pepsi jest obok Coca-Coli jednym z najbardziej kultowych napojów, cieszącym nasze podniebienia od kilkudziesięciu lat. Jednak w przeciwieństwie do napoju z czerwoną etykietką, który jest bardziej konserwatywny, Pepsi wielokrotnie zmieniało swój wizerunek, starając się bardziej dotrzeć do młodzieży przy pomocy zmian swojego loga  oraz spotów z udziałem takich gwiazd jak Michael Jackson czy Britney Spears. Trochę inną metodą pozyskania sobie nastoletniego klienta było promowanie marki w grach video, czego przykładem jest wydany tylko na rynek japoński Pepsi Man na pierwsze Playstation.

O fabule nie ma się co rozpisywać, ponieważ wzorem dawnych produkcji najzwyczajniej jej nie ma. Wcielamy się w tytułowego Pepsi Mana ( swoją drogą bohatera popularnych spotów reklamowych, niestety nie emitowanych w kraju nad Wisłą), który ma za zadanie przebiec z punktu A do punktu B, unikając po drodze takich przeszkód jak ciężarówki, roboty drogowe czy samochody. Ma on ponadto zebrać po drodze jak najwięcej puszek z napojem wiadomej firmy. Czasami etap zostanie urozmaicony zabawą w Indiane Jonesa – z tą różnicą, że zamiast kamiennej kuli będziemy zmuszeni uciekać przez ogromną, toczącą się puszką Pepsi.

Gra nie jest skomplikowana, lecz jest pozycja bardzo dynamiczną i dającą graczowi sporo frajdy, zwłaszcza jeśli ktoś lubuje się w arcade’owych klimatach i potrafi przymknąć oko na wszechobecną reklamę jednego z najpopularniejszych odrdzewiaczy na świecie.

W 2011 roku trudno się wypowiadać o grafice gry. Ma ona uproszczenia, charakterystyczne dla pierwszej konsoli Sony i razi swoją pikselozą oraz płaskimi sprite’ami napotykanych po drodze postaci, lecz o dziwo wcale nie przeszkadzało mi to polubić oprawę video, ponieważ ma ona swój specyficzny, radosny klimat. Muzyka w grze nie jest niczym szczególnym, ot, taka przygrywajka nie przeszkadzająca nikomu, odgłosy otoczenia są równie nijakie.
Należy też wspomnieć o tym, że gra jest dość krótka- wprawionemu graczowi wystarczy jedno dłuższe posiedzenie nad produkcją w celu wymasterowania jej w stu procentach.

Wrażenia z gry są bardzo zbliżone do oglądania fajnego spotu reklamowego Pepsi w telewizorze – z jednej strony zdajesz sobie sprawę, że to totalna komercha i chęć pozyskania klienta, z drugiej strony gdzieś w głębi siebie przyznajesz, że to całkiem niezła i oryginalna metoda. Gra nie jest żadnym kamieniem milowym i została dosc szybko zapomniana, jednak jeśli nie odpycha cię klimat i prostota Pepsi Mana, moim zdaniem warto dać jej szansę ;)