W tym jakże izometrycznym rzucie na świat ukrywa się 56 tytułów gier, które tylko czekają za rogiem abyście je odnaleźli. Mapa znajdująca się w górnym lewym rogu przedstawia na czerwono pozycje, które nam brakują, a na zielono oznaczone są już odgadnięte.

Ile punktów wycisnęliście?

To, co tak radośnie spogląda do Was z okienka, to moja wideorecenzja God of War II. A to oznacza, ni mniej ni więcej – że z tej strony pisze „wujek twitter” Boromi. Premiera God of War 3 za pasem, mam więc nadzieję, że powyższy filmik zaostrzy Wam tylko apetyt na zwieńczenie serii. Kończąc już krótką przedmowę chcę podziękować Karawanie (t.j. – abrasante) za zgodę na tą publikację…

Enjoy!

Chłopaki z 2P Start prawie zawsze są wstanie wycisnąć ze mnie uśmiech. Ich ostatni „komiksowy” twór przedstawia naprawdę mocnego przeciwnika dla niebieskiego Mega Man‚a. Ciężko będzie go pokonać…

Całość w rozwinięciu.

Jesteście już znudzeni grubym włoskim hydraulikiem w zapoconym kombinezonie? A co powiecie na fasolę? Powyżej krótki, wykonany metodą poklatkową filmik prezentujący przygody tych zakręconych warzyw w świecie Mario!

Temat gier, które miały ujrzeć światło dzienne, lecz ich los na to nie pozwolił jest raczej trudny do wyczerpania, stąd u mnie chęć napisania drugiej części. Na karawanie mieliście już okazję zapoznać się z częścią pierwszą felietonu, tymczasem zapraszam po więcej.

News odsmażany, bowiem czapki pojawiły się w sprzedaży na początku 2008 roku po połączeniu sił Namco z New Era, która specjalizuje się w linii czap. Ich cena to 6090 jenów, czyli coś około 37 euro, lecz aktualnie nie są już w sprzedaży. Zainteresowanych innymi wzorami odsyłam na stronę Fuctard.

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, ile warte są gry posiadane przez Ciebie w domowej kolekcji? Czasami cena może zwalić z nóg i wielokrotnie przewyższyć wartość nowego egzemplarza, nawet zaraz po premierze.
O prawdziwości tej tezy przekonała się pewna mieszkanka USA (dokładniej Karoliny Płn.), gdy wystawiła na eBay’u swojego NES’a z kilkoma grami za 9,99$.

Cena zestawu bardzo szybko podskoczyła do ponad 13,000$. Zdezorientowana właścicielka konsoli dopiero wtedy dowiedziała się, że jedną z gier jest „Stadium Events„, nieosiągalna produkcja Bandai, w zestawie z matą Family Fun Fitnes.
Stadium Events to najrzadziej spotykana, licencjonowana gra na NES, wydana w Ameryce Północnej. Pojawiła się tylko na północy USA i wydana została testerom w roku 1987. W niecały rok później Nintendo odkupiło prawo do produkcji i wypuściło matę do niej pod nazwą Power Pad. Testowe egzemplarze zostały zlikwidowane.

Łącznie wyprodukowano około 2000 sztuk gry, natomiast do dnia dzisiejszego zachowało się tylko 10. Ponadto – jeden z kompletów jest fabrycznie zapakowany. I to on pojawił się na wspomnianej aukcji.

Ok. Jeszcze jedna tura i idę spać… no, dobrze pokonam jeszcze tego potwora i już na pewno wyłączam komputer… a może by tak wykonać jeszcze jedno zadanie? Właściwie to nic się nie stanie jeśli tej nocy ukończę kampanię…

Ileż to obietnic składanych księżycowi złożyli gracze chcąc uwolnić się od potwornie wciągającego Heroes of Might and Magic?! Na ogół kończyło się tak, że wkurwiony księżyc kapitulował, a naocznym świadkiem heroesholizmu stawało się słońce. W taki sposób “jeszcze jedna tura” przeradzała się w dni, tygodnie i miesiące. Rachunki za prąd, wyprowadzenie psa na spacer czy umycie zębów musiały poczekać.

Kto nie słyszał nigdy o Fallout 2 powinien jak najprędzej to nadrobić, bowiem jest to jeden z najlepszych RPG’ów jakie widział ten świat. Ale nie o tym jest owy tekst.

Przedstawiam art obrazujący status zabójcy dzieci (można go otrzymać po zabiciu w grze dziecka), który został odrzucony przez twórców gry ponieważ wydał im się kontrowersyjny. „Nawet projektant, który to zamówił zdał sobie z tego sprawę. To był zły pomysł” – mówi autor tego obrazka.
Wyobraźcie sobie jaką mogło by to wywołać burzę w mediach…

Adam Małysz to bohater romantyczny czasów nam współczesnych, idol młodzieży, symbol zagrzewający lud robotniczy do pracy, czasoprzestrzenna idea i roztańczone dobro potomków Lecha. Adam Małysz to synonim patriotyzmu, dobrobytu i sprawiedliwości. Przesadzam? No, dobrze… może trochę :-) . Niemniej ilość emocji i radości jakiej dostarczał i dostarcza nam ten skromny skoczek z Wisły jest bardzo duża. Zatem nic dziwnego, że niniejsza recenzja będzie pisana w tle jego sukcesów. Recenzja gry, która podobnie jak i Adam Małysz jest niepozorna, a posiada ogromną siłę. Chodzi mi o Deluxe Ski Jump czyli popularnego de es jota.

Gorąca kobieta, a jednocześnie zimny drań. Dark Queen to 8-bitowy przykład na to, że te dwie skrajnie różne temperatury, mogą składać się na całokształt jednej postaci.

Panna Dark Queen pojawiła się w dwóch grach na NES. Debiut zaliczyła w grze Battletoads, ze stajni Rare. Była to wspaniała, acz niezwykle trudna beat’em up, w której chodziliśmy dwoma Wojowniczymi Żabolami (inspirowanymi nieco Żółwiami Ninja, lecz walczącymi w kosmosie) i praliśmy tyłki przeciwników, w celu uratowania trzeciego żabiego przyjaciela z rąk bohaterki tego artykułu.

Dwa lata później, Rare wydał Battletoads and Double Dragon: the Ultimate Team. Gra była krzyżówką dwóch gier akcji – opisanej wyżej Battletoads, a także serii Double Dragon, autorstwa Technosu. Wyważono tu nieco rozsądniej poziom trudności, co dało nam w efekcie jedną z najlepszych gier beat’em up w historii NES. Tutaj również podła Dark Queen napsuje krwi bohaterom gry.

23 luty 2010 – to właśnie dzisiaj światło dzienne ujrzał najnowszy projekt Sivak Games, czyli Battle Kid: Fortress of Peril. Rzecz jasna – na konsolę Nintendo Entertainment System! O zbliżającej się premierze mogliście czytać kilka postów wstecz, dziś możecie sprawdzić, czy warto było czekać.

Tytuł inspirowany freeware’ową grą I Wanna Be The Guy, jest pierwszym platformerem na konsolę NES od prawie 15 lat.

W BK:FoP wcielamy się w postać młodego chłopaka Timmy’ego, a naszym zadaniem jest zatrzymać spiskową budowę tajemniczego Supermecha. Zapewne łatwo nie będzie, gdyż mapa wędrówki jest ogromna (zawiera ponad 550 pomieszczeń), a przeciwników masa (30 ich rodzajów, plus 8 bossów).

Podobnie jak w zeszłym roku, w tym również rozpoczęła się edycja, której celem jest przedstawienie ulubionych gier za pomocą MS Paint. Tegoroczna seria zaskoczyła kilkoma świetnymi pracami.

Zapraszam do obejrzenia sporej galerii w rozwinięciu.

Po opublikowaniu mojego pierwszego artykułu na Karawanie (Aplikacje hombrew na PSP) podniósł się raban, że jak to tak, o użytkach homebrew na PSP piszę, a o emulatorach i grach nie? Ponieważ vox populi, vox dei (tłumaczenie na polski: naśklijenn, naśpann), poniżej przedstawiam piętnaście moich ulubionych gier napisanych przez fanów dla fanów. Na początek jednak jedno zastrzeżenie – każda nich chodziła w pewnym momencie na moim PSP, jednakże z kolejnymi update’ami firmware’u niektóre z nich przestały się uruchamiać. Nie gwarantuję zatem, że wszystkie opisane tytuły są nadal dostępne i że da się je odpalić na Waszym najnowszym custom firmware. Co powiedziawszy, zapraszam do lektury…